De controlerend accountant van het in failliete effectenhandelshuis Van der Moolen is tekortgeschoten in zijn controlewerkzaamheden. Het levert hem een berisping op van de Accountantskamer.
Dat heeft de gespecialiseerde tuchtrechter voor registeraccountants in Zwolle afgelopen vrijdag geoordeeld.
Controlerend accountant Georges de Méris kreeg een officiële reprimande van de Accountantskamer.
Beurswaakhond Autoriteit Financiële Markten (AFM) had de tuchtklacht ingediend.
Levensvatbaarheid niet onderzocht
Volgens de tuchtrechter heeft de behandelend accountant, destijds werkzaam bij Ernst & Young, niet duidelijk in zijn controledossier vastgelegd waarom hij dacht dat de levensvatbaarheid van VDM geborgd was.
De Méris tekende in april 2009 de jaarrekening over 2008 af op de zogeheten ‘going concern' basis, zonder enig voorbehoud over de continuïteit van VDM.
Dat had hij volgens de beroepsregels voor accountants alleen kunnen doen als de accountant zelfstandig een inschatting had gemaakt van ‘de mogelijkheid tot duurzame voortzetting van de bedrijfsactiviteiten'.
Zorgpunten
Van zo'n onderzoek bleek niets in het controledossier. Daarin was bijvoorbeeld geen beoordeling terug te vinden over de omvangrijke negatieve kasstroom van VDM in 2008, de daarmee samenhangende zeer krappe liquiditeitspositie en de betrokkenheid van VDM bij verschillende claims en rechtszaken.
Juist dat soort zorgpunten, die het voorbestaan van VDM bedreigden, hadden voor de accountant aanleiding moeten zijn om ‘aanvullende werkzaamheden uit te voeren', aldus de Accountantskamer.
‘Op grond van de geconstateerde gebreken in het vastleggen van de evaluatie van de continuïteitsveronderstelling moet geoordeeld worden dat betrokkene die evaluatie niet op de wijze zoals vereist [....] heeft uitgevoerd', schrijft de tuchtrechter.
Enkele maanden nadat De Méris zijn krabbel zette onder de jaarrekening 2008 ging het 115-jaar in september 2009 kopje onder.
Milder
De nu opgelegde berisping is een zwaardere maatregel dan bijvoorbeeld een waarschuwing, maar milder dan een geldboete of een (tijdelijke) doorhaling. In dat laatste geval mag de accountant tijdelijk helemaal geen controlewerkzaamheden meer uitvoeren.
De AFM had ingezet op de zwaarst mogelijke sanctie van ‘doorhalen' uit het register, maar zo ver wilde de Accountantskamer niet gaan.
Volgens de toezichthouder had de accountant zich ook schuldig gemaakt aan een ‘fundamentele schending van de integriteit' in verband met het versturen van een valse factuur aan VDM halverwege 2009.
Die en nog drie andere aantijgingen verwees de tuchtrechter naar de prullenbak.
Zowel de AFM, De Méris en beroepsorganisatie NBA kunnen binnen zes weken in beroep gaan tegen de uitspraak bij het College van Beroep voor het Bedrijfsleven (CBb) in Den Haag.
Juridische stappen
Als het CBb het oordeel van de Accountantskamer in stand laat, dan kan dat voor gedupeerde beleggers VDM een belangrijk aanknopingspunt zijn voor een mogelijke juridische vervolging van Ernst & Young en de betrokken accountant.
Beleggers verloren door het faillissement miljoen euro's.
In februari dit jaar oordeelde de Ondernemingskamer (OK) van het Gerechtshof in Amsterdam al dat bij VDM sprake was van wanbeleid.
Controlerend accountant Georges de Méris kreeg een officiële reprimande van de Accountantskamer.
Beurswaakhond Autoriteit Financiële Markten (AFM) had de tuchtklacht ingediend.
Levensvatbaarheid niet onderzocht
Volgens de tuchtrechter heeft de behandelend accountant, destijds werkzaam bij Ernst & Young, niet duidelijk in zijn controledossier vastgelegd waarom hij dacht dat de levensvatbaarheid van VDM geborgd was.
De Méris tekende in april 2009 de jaarrekening over 2008 af op de zogeheten ‘going concern' basis, zonder enig voorbehoud over de continuïteit van VDM.
Dat had hij volgens de beroepsregels voor accountants alleen kunnen doen als de accountant zelfstandig een inschatting had gemaakt van ‘de mogelijkheid tot duurzame voortzetting van de bedrijfsactiviteiten'.
Zorgpunten
Van zo'n onderzoek bleek niets in het controledossier. Daarin was bijvoorbeeld geen beoordeling terug te vinden over de omvangrijke negatieve kasstroom van VDM in 2008, de daarmee samenhangende zeer krappe liquiditeitspositie en de betrokkenheid van VDM bij verschillende claims en rechtszaken.
Juist dat soort zorgpunten, die het voorbestaan van VDM bedreigden, hadden voor de accountant aanleiding moeten zijn om ‘aanvullende werkzaamheden uit te voeren', aldus de Accountantskamer.
‘Op grond van de geconstateerde gebreken in het vastleggen van de evaluatie van de continuïteitsveronderstelling moet geoordeeld worden dat betrokkene die evaluatie niet op de wijze zoals vereist [....] heeft uitgevoerd', schrijft de tuchtrechter.
Enkele maanden nadat De Méris zijn krabbel zette onder de jaarrekening 2008 ging het 115-jaar in september 2009 kopje onder.
Milder
De nu opgelegde berisping is een zwaardere maatregel dan bijvoorbeeld een waarschuwing, maar milder dan een geldboete of een (tijdelijke) doorhaling. In dat laatste geval mag de accountant tijdelijk helemaal geen controlewerkzaamheden meer uitvoeren.
De AFM had ingezet op de zwaarst mogelijke sanctie van ‘doorhalen' uit het register, maar zo ver wilde de Accountantskamer niet gaan.
Volgens de toezichthouder had de accountant zich ook schuldig gemaakt aan een ‘fundamentele schending van de integriteit' in verband met het versturen van een valse factuur aan VDM halverwege 2009.
Die en nog drie andere aantijgingen verwees de tuchtrechter naar de prullenbak.
Zowel de AFM, De Méris en beroepsorganisatie NBA kunnen binnen zes weken in beroep gaan tegen de uitspraak bij het College van Beroep voor het Bedrijfsleven (CBb) in Den Haag.
Juridische stappen
Als het CBb het oordeel van de Accountantskamer in stand laat, dan kan dat voor gedupeerde beleggers VDM een belangrijk aanknopingspunt zijn voor een mogelijke juridische vervolging van Ernst & Young en de betrokken accountant.
Beleggers verloren door het faillissement miljoen euro's.
In februari dit jaar oordeelde de Ondernemingskamer (OK) van het Gerechtshof in Amsterdam al dat bij VDM sprake was van wanbeleid.